เฟิร์สบอกพ่อว่าทำไมพ่อไม่ไปปรึกษาหมอดูอาจช่วยพ่อได้ พ่อบอกว่าอายหมอไม่กล้าไป พ่อบอกว่าบางครั้งของพ่อก็สู้นะแต่ไม่นานพอที่จำทำให้แม่เฟิร์สพอใจได้ เฟิร์สสงสารพ่อมากเลย เฟิร์สซบหน้าลงบนหน้าขาพ่อ พ่อสั่นเล็กน้อยจนเฟิร์สรู้สึกแปลกใจ พ่อไม่สบายหรอคะเปล่าลูก เปล่า พ่อเสียงสั่นจนเฟิร์สรู้สึกได้ เฟิร์สถามพ่อว่าพ่อมีอารณ์หรอ พ่อเงียบ จ้องหน้าเฟิร์ส ตอนนี้เฟิร์สอยู่ในชุดนักเรียน ม.ต้น พ่อไม่ตอบ เฟิร์สถามพ่อตั๋งต่อไปว่า ปกติพ่อมีอารมณ์บ้างไหม พ่อพยักหน้าแทนคำตอบ กับคนอื่นที่ไม่ใช้แม่ละพ่อมีอารมร์บ้างไหม บอกเฟิร์สเถอะไหนๆเราก็เปิดใจคุยกันแล้ว พ่อพยักหน้าอีก เฟิร์สตัดสินใจถามคำถามสุดท้ายพ่อเคยมีอารมร์กับเฟิร์สไหมจ๊ะ พ่อจ้องหน้าเฟิร์ส พ่อพยักหน้าช้าๆ เฟิร์สค่อยๆ จูบที่ต้นขาของพ่อตั๋งที่ใส่กางเกงกีฬาขาสั่นอยู่ พ่อสะดุ้งสุดตัว เฟิร์สใช้มือค่อยๆ ล้วงเขาไปในขากางเกงของพ่อ เฟิร์สจะทำอะไร พ่อตกใจไม่คิดว่าเฟิร์สจะทำแบบนั้่นกับท่าน เฟิร์สสงสารพ่อ เฟิร์สรู้ว่าพ่อมีอารมร์กับแม่และกับเฟิร์ส แต่แม่ไม่เคยรู้ว่าช่วงไหนควรทำให้พ่อมีความสุข แต่เฟิร์สรู้ พ่อจ๋า.. แม่ทำร้ายพ่อตั๋ง เฟิร์สจะชดเชยให้พ่อเองนะ พ่อไม่เข้าใจ? เฟิร์สบอกพ่อทำตัวสบายๆ นะ พ่ออย่ากลัว เฟิร์สก็กำลังมีอารมณ์ เรามาช่วยกันนะพ่อ ช่วยอะไรเฟิร์ส? พ่อยังสับสน ก็ช่วยให้เราสองคนมีความสุขแบบนั้นไงพ่อ เฟิร์ส ลุกขึ้นยืน ปลดตระขอกระโรงนักเรียนออกต่อหน้าพ่อ ปล่อยกระโปร่งลงไปกองกับพื้น เฟิร์สจับมือพ่อมาลูบไล้ที่หีเฟิร์ส พ่อยังไม่ค่อยกล้าทำ เฟิร์สเอามือพ่อลอดเข้าไปในกางเกงใน ให้มือพ่อสัมผัสหีของเฟิร์ส
